Al vanuit de buik is een kind geen ongeschreven blad. Een kind komt ter wereld, en nooit zal het zo snel groeien, ontwikkelen en leren als in de eerste 1000 dagen van z’n leven. Hoe kunnen we in verbinding komen met dat jonge wezentje? We staan stil bij de wijze waarop jonge kinderen in contact komen met de buitenwereld, met de ander – en op die manier ook met zichzelf.
We staan stil bij spiegelen, co-regulatie, zelfregulatie en hechting. Aspecten die onlosmakelijk verbonden zijn met de interactie tussen ouder/verzorger en kind én die een invloed hebben op het welzijn en de verdere ontwikkeling van het jonge kind.
Wat kun je doen als de onrust bij het kindje of bij jezelf zo groot wordt dat je het even niet meer weet. Wat doe je als je kindje moeilijk eet, slaapt, veel huilt…?
Een kindje dat lastig doet, heeft het meestal lastig. Leren kijken, denken en voelen vanuit de binnenkant van het kindje, kan helpen om het kindje terug rustig te krijgen en aan te bieden wat het nodig heeft.
Tot slot staan we ook stil bij zorgen voor jezelf. Als je goed zorg draagt voor jezelf, draag je ook zorg voor je kind.